Etappe 12: Holten - Laren 15 km

16-10-2016

De bedoeling was om vandaag van Ommen naar Hellendoorn te lopen. Echter, met in mijn achterhoofd nog mijn pijnlijke enkel tijdens de vorige etappe, besluit ik om een korter traject te lopen. Ik heb de schoenen nog niet weer aan gehad na de laatste wandeling en ben bang dat 21 kilometer iets te veel van het goede is. Ik kies voor de etappe Holten - Laren. Omdat ik aan deze route woon en niet eerst naar het dorp wil lopen wordt de afstand iets korter dan de officiële. 15 kilometer worden er zo 11. Vind ik ook mooi genoeg voor deze prachtige zondagmiddag. Om twee uur loop ik de tuin uit het pad op. Ik kom gelijk al langs een leuk huis met ganzen in de voortuin. Fotomomentje :)

Vervolgens de A1 over richting de waterzuivering en verder langs de Schipbeek. Hier loop ik wel vaker te wandelen. Ik ben niet de enige, want op de oevers van de beek zitten meer mensen met een rugzak te luieren in het zonnetje. Ik steek de stuw over (officieel blijf je aan deze kant van de beek, maar voor de route maakt het niks uit wat je doet), want het pad aan deze zijde heb ik een aantal weken geleden nog gelopen. Ik maak mezelf erop attent dat ik wel wat foto's moet maken. Iets wat ik nu niet automatisch doe, omdat de omgeving mij o zo bekend is.

Verderop gaat het over een boerenerf. Ondanks allerlei waarschuwingsborden die het ergste doen vrezen en niet echt gastvrij overkomen, staat er op het erf een soort kastje met allerlei lekkers erin. Tegen een kleine vergoeding kun je hier iets uit meenemen. Er staat ook een soort klok in een stolp in de kast voor 20 euro. Ik kan me niet voorstellen dat er een Pieterpadloper is die dat ding de hele weg mee gaat zeulen in z'n rugzak. Maar proberen kan altijd toch? Verder gaat het, sjokkend door het mulle zand van een boerenweggetje, door de weilanden. Mooie vergezichten en doorkijkjes wisselen elkaar af. Vlak voor de N332 buigt het pad af het bos in. Links een prachtig stukje nieuwe natuur bij de Dortherbeek. Schapen staan in een nagenoeg drooggevallen poel en een witte reiger stijgt op uit de modder. Rechts een gastvrije picknicktafel met verse koffie, thee en zelfgebakken rozijnenkoek. Lekker!

Nu gaan we het bos in. Ik ben niet zo'n bosmens. Te veel bomen en te weinig uitzicht. Maar dit is een landgoed en daar hoort bos bij. Landgoed Verwolde met bijbehorend kasteel. Daar kom ik later langs. Aan de gracht rondom het kasteel wordt groot onderhoud gepleegd. Deze wordt flink uitgebaggerd. Hier vlakbij staat de dikste eik van Nederland. Je moet er even voor omlopen, maar dan heb je ook wat. Ik doe dit niet, want ik heb de boom al vaker gezien en omlopen is een beetje tegen mijn principes......... Over een mooi smal slingerpaadje gaat het langs akkers en weiden en kom ik tenslotte na zo'n 2,5 uur lopen in Laren aan waar ik me laat oppikken.