Zelhem - Vorden 17 kilometer

27.05.2017

Na een lange winterstop besluit ik dat het weer eens tijd wordt om een etappe van het Pieterpad te lopen. Het wordt flink warm dit weekend (30 graden), maar ik ga het toch maar proberen. De nieuwe steunzolen (in verband met knieklachten) in de wandelschoenen gestopt en om elf uur met het autootje richting Zelhem. In verband met de warmte loop ik de route van zuid naar noord, zodat ik de zon in de rug heb. Er staat gelukkig een heerlijk briesje, wat het toch net iets aangenamer maakt.

Vanuit Zelhem gaat het eerst richting een stukje bos. Via een mooi pad langs een weiland verder richting een boerenerf. Ik sta een paar keer stil om heel erg te genieten van de uitzichten die ik heb. Het is hier echt heel erg mooi en heel rustig. Geen geluiden, alleen maar heel veel groen en ikzelf. Ik geniet intens van de rust. Het boerenerf is alleen toegankelijk voor wandelaars (zie foto). Vervolgens gaat het verder over een zandweg en duiken we het bos in. Normaal gesproken niet mijn favoriete landschap, maar met deze hitte toch wel aangenaam. Ondanks dat het op een bepaald moment toch echt saai begint te worden - een boom is een boom, toch - ben ik er toch een beetje blij mee. Ik word een paar keer ingehaald door koetsjes met paarden ervoor. Gelukkig blijkt het bos toch een einde te hebben en kom ik uiteindelijk weer terecht in een open landschap met weilanden. De tocht gaat verder over golfterrein 't Zelle. Keer weer wat anders. Vervolgens even uitrusten op een bankje en mijn twee gekookte eitjes opeten. Van de andere kant komen twee dames aanlopen die ook even gebruik willen maken van het bankje en we wisselen wat ervaringen uit.

Inmiddels ben ik dus in Varssel, een buurtschapje waar je goed moet opletten, anders merk je het niet op. Volgens het boekje moet ik nu doorlopen tot een zevensprong. Daar ken ik nog een liedje van, van heel lang geleden. Het is me niet gelukt om de gehele zevensprong op de foto te krijgen, maar ik heb hem wel gevonden. Daar verder gelopen het landgoed Zelle op. En dan plotseling doemt zich een idyllisch landschap voor mij op zoals je dat nog maar zelden ziet. Ik word er stil van. Echt zo'n plaatje van heel lang gelee. Een klein landweggetje met knotwilgen ernaast en aan het einde een molen. Waar zie je dat nog. Om de tien meter sta ik stil om een foto te maken. Het is hier zo mooi en zo rustig. Dit is echt de pure Achterhoek. De molen staat in de buurtschap Linde. Het stelt niet veel voor, maar mooi wonen is het hier zeker wel. Even een klimmetje maken naar de Kapellebult en daarna een eindje verder het bos weer in. Mijn voeten beginnen nu toch wel wat pijn te doen en van de brandende zon begin ik zo zachtjesaan ook genoeg te krijgen. Maar dat is natuurlijk eigen schuld, moet je maar niet gaan lopen met 30 graden.

Maar goed, ik ben op de laatste kaart en nog 4 kilometer te gaan. Ik mis nog even een afslag, maar kom er gelukkig redelijk op tijd achter zonder al te veel omgelopen te hebben. Kasteel Vorden komt in zicht. Ik passeer de Veengoot, een mooi watertje dat bij het kasteel hoort. Nog een klein stukje en dan is Vorden in zicht. Met de trein en de bus ga ik terug richting Zelhem. Het was een prachtige route, waar ik ontzettend van genoten heb, ondanks de hitte. De Achterhoek is werkelijk bijzonder mooi.